ارزیابی پایایی و روایی پیش‌بینی پیامد ترخیص از بیمارستان معیار کمای گلاسکو در بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه

هدف: معیار کمای گلاسکو، رایج‌ترین ابزار جهت بررسی و تعیین سطح هوشیاری بیماران کمایی است. این معیار علی‌رغم محدودیت‌هایش هنوز هم به عنوان یک معیار استاندارد برای ارزیابی بیماران کمایی استفاده می‌شود. هدف این مطالعه بررسی پایایی بین ارزیاب‌های مختلف و روایی پیش‌بینی پیامد ترخیص از بیمارستان در بیماران کمایی بخش مراقبت ویژه می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، مجموعاً 84 نفر از بیماران بخش مراقبت ویژه بیمارستان شهید بهشتی قم در سال 1393 به عنوان نمونه تحت مطالعه قرارگرفتند. توافق بین ارزیاب‌های مختلف برای نمره کل معیار و هر یک از شاخص‌های آن با استفاده از آمار کاپای وزنی سنجیده شد. روایی پیش‌بینی پیامد مرگ و ناتوانی هنگام ترخیص از بیمارستان نیز با استفاده از منحنی راک بررسی شد. یافته‌ها: در این مطالعه در مجموع 168 ارزیابی، برای تعداد 84 بیمار با معیار کمای گلاسکو انجام شد. ثبات درونی معیار بالا بوده و آلفای کرونباخ برابر 82/0 به‌دست آمد. پایایی بین ارزیاب‌ها در ثبت نمره کل معیار گلاسکو بین تمامی ارزیاب‌ها بسیار عالی بود (83/0). قدرت معیار گلاسکو برای پیش‌بینی مرگ و پیامد ناتوانی هنگام ترخیص از بیمارستان خوب بود. نقطه برش نیز برای هر دو پیامد نمره 6 به‌دست آمد. نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد معیار گلاسکوی کما پایایی و روایی قابل قبولی دارد. از مزیت دیگر این معیار ساده بودن آن است. بنابراین چنین به نظر می‌رسد که معیار گلاسکو به عنوان ابزاری مناسب در اندازه‌گیری تغییرات سطح هوشیار بیماران کمایی می‌باشد